Jón í Neslöndum og fleiri góðir.    

30.01.2009

Ungur maður vill á þing.

Í frétt á netmiðlum í gær kemur fram að Guðmundur Steingrímsson (Hermannssonar) vill fá 1. sæti á lista Framsóknarflokksins í Norðvesturkjördæmi í væntanlegum þingkosningum.

Guðmundur styður kröfu sína um 1. sætið fáum og skýrum rökum, sem eru eftirfarandi:
Frambjóðandinn væntanlegi dvelst oft í Borgarfirðinum, konan hans er ættuð af Snæfellsnesi, faðir hans og afi voru þingmenn Vestfirðinga og ekki má gleyma ættartengslum hans í Skagafirði.
Þessu til viðbótar splæsti hann svo einum útjöskuðum frasa á atvinnumál kjördæmisins og sagði að nú þyrftu menn ,,að bretta upp ermar" í matvælavinnslunni.

Ófrumleikinn og forpokun hugsunarháttarins er svo algjör að það að það hefði jafnvel verið eins og ljós í myrkrinu hefði harmonikuleikarinn barnað gamla ermafrasann með því að segjast vilja ,,stefna að því að  bretta upp ermar".

Manni gæti nú dottið í hug að maður sem m.a. hefur reynt að komast til metorða í jafnaðarmannaflokki væri þannig þenkjandi að hann hefði þyngstar áhyggjur af því að stór hluti hins væntanlega kjördæmis hans, þ.e. Norðurland vestra, er og hefur löngum verið sérstakt láglaunasvæði í landssamanburði. Að hann hefði jafnvel hug á bæta fyrir ráðsmennsku framsóknarmanna í kaupfélögunum, sem öllu hafa ráðið í atvinnumálum svæðisins lengur en elstu menn muna með framangreindum afleiðingum.

En ekkert bólar á slíkum þönkum hjá þingmannsefninu. Með blessun flokksins ætlar hann á þing í krafti vensla og ættartengsla. Það er málið.
Sé Guðmundur þessi dæmigerður fyrir væntanlega endurnýjun í stjórnmálum okkar þá hefur Guð ekki heyrt til Geirs er hann bað fyrir Íslandi.




30.01.2009

Ótitlað

Í frétt á netmiðlum í gær kemur fram að Guðmundur Steingrímsson ( Hermannssonar) vill fá 1. sæti á lista Framsóknarflokksins í Norðvesturkjördæmi í væntanlegum þingkosningum.

Guðmundur styður kröfu sína um 1. sætið fáum og skýrum rökum, sem eru eftirfarandi:
Frambjóðandinn væntanlegi dvelst oft í Borgarfirðinum, konan hans er ættuð af Snæfellsnesi, faðir hans og afi voru þingmenn Vestfirðinga og ekki má gleyma ættartengslum hans í Skagafirði.
Þessu til viðbótar splæsti hann svo einum útjöskuðum frasa á atvinnumál kjördæmisins og sagði að nú þyrftu menn ,,að bretta upp ermar" í matvælavinnslunni.

Ófrumleikinn og forpokun hugsunarháttarins er svo algjör að það að það hefði jafnvel verið eins og ljós í myrkrinu hefði harmonikuleikarinn barnað gamla ermafrasann með því að segjast vilja ,,einhenda sér í að bretta upp ermar".

Manni gæti nú dottið í hug að maður sem m.a. hefur reynt að komast til metorða í jafnaðarmannaflokki væri þannig þenkjandi að hann hefði þyngstar áhyggjur af því að stór hluti hins væntanlega kjördæmis hans, þ.e. Norðvesturland, er og hefur löngum verið sérstakt láglaunasvæði í landssamanburði. Að hann hefði jafnvel hug á bæta fyrir ráðsmennsku framsóknarmanna í kaupfélögunum, sem öllu hafa ráðið í atvinnumálum svæðisins lengur en elstu menn muna með framangreindum afleiðingum.

En ekkert bólar á slíkum þönkum hjá þingmannsefninu. Með blessun flokksins ætlar hann á þing í krafti vensla og ættartengsla. Það er málið.
Sé Guðmundur þessi dæmigerður fyrir væntanlega endurnýjun í stjórnmálum okkar þá hefur Guð ekki heyrt til Geirs er hann bað fyrir Íslandi.




30.01.2009

Ótitlað

Í frétt á netmiðlum í gær kemur fram að Guðmundur Steingrímsson ( Hermannssonar) vill fá 1. sæti á lista Framsóknarflokksins í Norðvesturkjördæmi í væntanlegum þingkosningum.

Guðmundur styður kröfu sína um 1. sætið fáum og skýrum rökum, sem eru eftirfarandi:
Frambjóðandinn væntanlegi dvelst oft í Borgarfirðinum, konan hans er ættuð af Snæfellsnesi, faðir hans og afi voru þingmenn Vestfirðinga og ekki má gleyma ættartengslum hans í Skagafirði.
Þessu til viðbótar splæsti hann svo einum útjöskuðum frasa á atvinnumál kjördæmisins og sagði að nú þyrftu menn ,,að bretta upp ermar" í matvælavinnslunni.

Ófrumleikinn og forpokun hugsunarháttarins er svo algjör að það að það hefði jafnvel verið eins og ljós í myrkrinu hefði harmonikuleikarinn barnað gamla ermafrasann með því að segjast vilja ,,einhenda sér í að bretta upp ermar".

Manni gæti nú dottið í hug að maður sem m.a. hefur reynt að komast til metorða í jafnaðarmannaflokki væri þannig þenkjandi að hann hefði þyngstar áhyggjur af því að stór hluti hins væntanlega kjördæmis hans, þ.e. Norðvesturland, er og hefur löngum verið sérstakt láglaunasvæði í landssamanburði. Að hann hefði jafnvel hug á bæta fyrir ráðsmennsku framsóknarmanna í kaupfélögunum, sem öllu hafa ráðið í atvinnumálum svæðisins lengur en elstu menn muna með framangreindum afleiðingum.

En ekkert bólar á slíkum þönkum hjá þingmannsefninu. Með blessun flokksins ætlar hann á þing í krafti vensla og ættartengsla. Það er málið.
Sé Guðmundur þessi dæmigerður fyrir væntanlega endurnýjun í stjórnmálum okkar þá hefur Guð ekki heyrt til Geirs er hann bað fyrir Íslandi.




Eftir árum/mánuðum